აბა სად არისო? თუ არსებობს ახლა სად არისო? მარტო მე რატომ? რატომ ჩემიო?
- იმიტომ, რომ გავიხსენოთ! იმიტომ, რომ შევჩერდეთ! იმიტომ, რომ ვიგრძნოთ! იმიტომ, რომ დავინახოთ! გამოვფხიზლდეთ! შევირხეთ! გავიმართოთ! სწორი გზით ვიაროთ!..
ვინ თქვა არ არისო, აბა სად არისო?!
- ძაან ყვარებიხარ!!!
ასე მრისხანებით დგახარ, იძახიხარ!
მერე როგორ გჯერავს რომ არსებობს, მერე როგორ გიყვარს... როგორ შენშია, ასე შიგნით, გულის სიღრმეში...
ნახე, როგორ ყვირი და ამ ყვირილშიც ასე იგრძნობა მისდამი შიში და სიყვარული...
- რატომ მე?
- როგორ ყვარებიხარ!!!
ახლა ხომ ხარ მხნედ, ახლა ხომ შეძრავ მთებს, ახლა ხომ დაამარცხებ დაუმარცხებელს ისეთ ძალას ფლობ, სად იყო ეს ძალა აქამდე? შენ არ მიაძინე? ხომ შენ ხარ? იქნებ სხვა ყვირის შენი სხეულითა და ხმით? შენ ხარ ხომ ?! ასეთი ძლიერი, შეუდრეკელი, ემოციით გაასმაგებული. არა და ლამის მიძინებული იყავი ისე თენდებოდა და ღამდებოდა... მაინც არ არისო?!
- როგორ ყვარებიხარ!!!
რამ გაგცრა გულში, ასე რამ აგატირა, რისია ეს ცრემლები? - შიშის, სიყვარულის, არარსებობის აღმოჩენისა თუ პირიქით მისი შენში ასე მძლავრად აღმოჩენისა?!
- როგორ ყვარებიხარ!!!
გამოგაფხიზლა! გაყვირა! აგაფეთქა! შეგარყია! გატირა!შეგაშინა! აგადუღა! აგავსო და ბოლოს ისე დაგცალა ერთიანად მოგმადლა: შიში, სიყვარული, სინანული, სიმშვიდე...
- როგორ ვყვარებივარ!!!
.jpg)