გაორება

ჩვეულებრივი დღეების სიმრავლმ სული გამიერთფეროვანა.
სული სულისა და სული სხეულისა...
სულმა სულისამ შფოთვა დაიწყო,
სულმა სხეულისამ ძილი განაგრძო ...
შფოთვა და ძილი საზღვარს რომ ვერ ყოფს?!
ან შფოთვა რჩება ან კვლავ ძილი სჯობს...
ერთში ერთი რამ ორად გაიყო...
იყო დრო როცა ერთი რამ იყო...
ერთი სული და ერთი სხეული, ერთი ცხოვრებით ხომ კარგად იყო?
აბა რა მოხად, რამ გაყო ორად, ერთი სხეული სულად და ხორცად?
სული სხვას ითხოვს, ხორცი დავინდო?
რომელი ერთი ჩემად ავიღო
სული ჩემშია, ხორცში მე ვზივარ
ორად ქცეული ერთი მე ვინ ვარ?
სული ვარ? ვინ თქვა? იქნებ ხორცი ვარ?
რომელი ერთი მიაღწევს მიზანს.
სწორედ იმ მიზანს, რამაც დამიპყრო,
ერთი სხეული ორად გამიყო.